Alle naar het feest , met de lofzang van de dodenmars.

De verrijzenis van de materie. Materie als dode substantie neemt terug een vorm aan.

Met de kruiwagen van de noodzakelijkheid worden de levende lichamen, inderdaad nog levende lichamen, op de offerblok van de democratische existentie gedrapeerd.

Het grote feest van de verbranding van de materie. Penetrante geuren, vreugdevolle dampen waarbij de bureaucraten, de farizeeërs, en hun religieuze achterban , in extase komen en een fiscaal orgasme beleven want de materie zonder vorm en vorm zonder materie dient hier het financieel doel, causa finalis , causa causarum, het spijzen van de immer lege vetpotten en het bestendigen van hun doelloosheid.

De lofzang van de dodenmars in naam van het algemeen belang, dwanglied voor de burger.