DE IMAGINAIRE VRIJHEID DOOR ANGST

De geestelijke verarming, de sluipende ongeletterdheid en onwetendheid, de proletarisering van de burger door zijn ééndimensioneel consumptiegedrag [1], hebben ertoe geleid dat een offensieve vrijheidsattitude, waarbij de ontplooiing van potentie van de burger centraal staat wordt afgesneden, afgerukt door het liberalisme van de angst[2]. Een defensieve vrijheidsattitude[3] ,beangstigd voor de toekomst en bevragend of we überhaupt de verworvenheden van het heden wel kunnen behouden en verdedigen zoals het nachtlied “mijn hand werd te hard voor het beven van gevulde handen” [4].

In deze verarming verheerlijkt de burger de noodzaak van de overheid, als behoeder van zijn vrijheid [5] [6], het gouden kalf dat is veredeld tot het monster van Leviathan[7], une illusion vitale. De beangstigde burger heeft roekeloos een disproportionele macht gegeven aan de staat waardoor het privaat belang zo goed als volledig is geüsurpeerd door een vermeend publiek belang. Men vergeet hierbij dat de staat als collectiviteit niet denkt. Een publiek belang met prioriteit voor de belangen van politici, bureaucraten en een arrogante groep, die zich elite noemt, namelijk de ontembare graaiers van het vele geld. Deze toestand leidt tot ongemene zelfverrijking van dit triumviraat. Eenmaal aan de macht zijn er geen grenzen meer enkel een afgrond naar een bodemloze put voor de burgers, de resultante van een burgerlijke réverie. De machtswellustige triade, de fijngevoelige dieven, dat het beangstigde volk, verdoofd door haar ongebreidelde consumptiemogelijkheden aan te bieden, gefingeerde zekerheden en verder kneedt tot een slaafse massa. Een ideale voedingsboden voor een mondiaal autocratisch kapitalistisch als marxistisch fascisme. Dit meedogenloos machtsspel ontneemt uiteindelijk de burger zowel zijn vrijheid, zijn democratie, de rechtstaat en de markteconomie in naam van een loos publiek belang en de machtsideologie van de triade. Het meest absurde is dat de burger deze kooi rond hem bejubelt als de ultieme bescherming en garantie tot zekerheden. Hij heeft hierdoor de fundering van zijn bestaan verloren namelijk de overlevingsdrang[8]. De kooimens is geboren, de geketende mens aan zijn eigen schaduw.

De triade mag het volk niet verder misvormen en haar superieure macht over het leven van de burger moet afgebouwd worden. De geschiedenis wordt al te veel geregeerd door wetten die door de lafheid van collectieve individuen worden bepaald.[9] Om de actuele gruwel niet verder te laten aanzwellen, om niet voor de Kafkaiaanse poorten van de hel te komen staan moet de burger zich manifesteren niet in consumptie noch als collectieve onderkruiper, niet in loze woorden noch in propaganda maar in de individuele daad van Mens-zijn. Geen revolutie waarbij in naam van de gelijkheid de mens wordt geofferd omdat zij een mens liefheeft die niet bestaat. Wel revolteren, de creatie van de waarde scheppende mens.[10]. Een burger die zijn individuele en maatschappelijke verantwoordelijkheid opneemt en de waardigheid van elke medeburger, elke eenling[11], erkent. Een eenling die zijn verantwoordelijk niet overdraagt aan een metafysische heilsstaat en zijn privaat belangen niet in de publieke sfeer werpt uit angst om te-mensen. Haar eerste plicht is Mens te zijn dit impliceert haar spirituele, mystieke en religieuze ervaringen, percepties en waarden als individu voor zichzelf en voor de medemens in te zetten. Mens zijn is een onderscheid weten te maken tussen het Ik en het Zelf, tussen de lineaire voortgang en de transcendente verankering bij de ziel waarbij de plichten de rechten voorafgaan.[12]

THE IMAGINARY FREEDOM THROUGH FEAR

LA LIBERTÉ IMAGINAIRE PAR LA PEUR

L’appauvrissement mental, l’analphabétisme et l’ignorance rampants, la prolétarisation du citoyen par son comportement de consommation unidimensionnel, ont conduit à une attitude offensive à l’égard de la liberté, dans laquelle le développement du potentiel du citoyen est central, arraché par le libéralisme de craindre. Une attitude défensive de liberté, effrayée par l’avenir et se demandant si nous pouvons préserver et défendre les acquis du présent comme la chanson de la nuit “ma main est devenue trop dure pour le tremblement des mains remplies”.

Dans cet appauvrissement, le citoyen glorifie la nécessité de l’État, gardien de sa liberté, veau d’or anobli en monstre de Léviathan, une illusion vitale. Le citoyen effrayé a imprudemment donné un pouvoir disproportionné à l’État, à la suite de quoi l’intérêt privé a été presque complètement usurpé par un prétendu intérêt public. On oublie que l’État en tant que collectif ne pense pas. Un intérêt public qui donne la priorité aux intérêts des politiciens, des bureaucrates et d’un groupe arrogant qui se dit élite, à savoir les accapareurs indomptables de beaucoup d’argent. Cette condition conduit à un extraordinaire enrichissement personnel de ce triumvirat. Une fois au pouvoir, il n’y a plus de frontières, seulement un abîme menant à un gouffre sans fond pour les citoyens, résultat d’une rêverie bourgeoise. La triade avide de pouvoir, les voleurs sensibles, que le peuple apeuré, étourdi en lui offrant des opportunités de consommation débridées, des titres fictifs et pétrit davantage en une masse servile. Un terreau idéal pour un capitaliste autocratique mondial comme le fascisme marxiste. Ce jeu de pouvoir impitoyable prive finalement les citoyens de leur liberté, de leur démocratie, de l’État de droit et de l’économie de marché au nom d’un intérêt public vide de sens et de l’idéologie du pouvoir de la triade. Le plus absurde est que le citoyen acclame cette cage autour de lui comme ultime protection et garantie de sécurité. De ce fait, il a perdu le fondement de son existence, à savoir l’envie de survivre. L’homme en cage est né, l’homme enchaîné à sa propre ombre.

La triade ne doit plus déformer le peuple et son pouvoir supérieur sur la vie du citoyen doit être réduit. L’histoire est trop régie par des lois dictées par la lâcheté d’individus collectifs. Pour ne pas laisser enfler davantage l’horreur actuelle, pour ne pas se tenir devant les portes kafkaïennes de l’enfer, le citoyen doit se manifester non dans la consommation ni en scélérat collectif, non dans les paroles creuses ni dans la propagande, mais dans l’acte individuel de L’humanité. Pas de révolution dans laquelle l’homme est sacrifié au nom de l’égalité pour aimer un homme qui n’existe pas. La révolte, la création de l’être humain créateur de valeur. . Un citoyen qui assume sa responsabilité individuelle et sociale et reconnaît la dignité de chaque concitoyen, de chaque solitaire. Un solitaire qui ne remet pas sa responsabilité à une utopie métaphysique et ne jette pas ses intérêts privés dans la sphère publique de peur d’être trop-peuple. Son premier devoir est d’être Humaine, ce qui implique d’utiliser ses expériences, perceptions et valeurs spirituelles, mystiques et religieuses en tant qu’individu pour elle-même et pour ses semblables. Être humain, c’est savoir distinguer entre le Moi et le Soi, entre la progression linéaire et l’ancrage transcendant dans l’âme où les devoirs précèdent les droits.

---

[1] Marcuse Herbert ,De eendimensionele mens,Atheneum-Paradigma,2023

[2] Daemen Josette, De staatsmacht willen begrenzen is niet “wappie” maar liberaal, NRC, 31/03/2023

[3]Rosenblum L.Nancy, Liberalism and the Moral Life- Shklar Judith,Harvard Univ.Press,1989

[4] Nietzsche Friedrich, Aldus sprak Zarathoestra, Boom, 1996, p.108

[5] Hooven Marce, Een besef van veranderlijkheid. Hoe het liberalisme het neoliberalisme te boven komt, De Groene Amsterdammer, 2021, jrg 145, #11, p.30-35

[6] Hartmans Rob, Het tragisch liberalisme van Isaiah Berlin, De Groene Amsterdammer,1996, jrg 120, nr 5 -31/01/1996.

[7] Hobbes Thomas, Leviathan, Boom, 2020

[8] Meester Maarten, De tovenaarsleerling van Heidegger, Filosofie Magazine ,2023, jrg 31, nr 4 ,p 54-58

[9] Camus Albert, De mens in opstand, Olympus,2010,

[10] Waanders Jozef, Absurditeit en revolte, Gompel & Svacina,2023, p98

[11] Safranski Rüdiger, Eenling zijn. Een filosofische uitdaging, Atlas,2022, p. . 176-187 Huchs Ricardo

[12] Weil Simone, Verworteling, Ijzer, 2022