Archief van
Maand: mei 2018

Die ene zin

Die ene zin

Het woord en de taligheid vreemd. Vervreemd van zijn existentie. Ontaard. Geaard in het moeras van het worden Verlamd in het leven, bewegend op de golven van het Niets. Ik heb het over de democraat als burger, die het papier van worden hoger acht dan de ontdekking van zijn mens-zijn. De vervreemding verkiezen boven de waarachtigheid De waarachtigheid van naakt mens-zijn verloochenen, ontkennen. Het zoeken naar ontberging afsluiten en de innerlijke taligheid negeren. Beangstigd zijn om het hoger en dieper…

Lees Meer Lees Meer

De lofzang

De lofzang

Alle naar het feest , met de lofzang van de dodenmars. De verrijzenis van de materie. Materie als dode substantie neemt terug een vorm aan. Met de kruiwagen van de noodzakelijkheid worden de levende lichamen, inderdaad nog levende lichamen, op de offerblok van de democratische existentie gedrapeerd. Het grote feest van de verbranding van de materie. Penetrante geuren, vreugdevolle dampen waarbij de bureaucraten, de farizeeërs, en hun religieuze achterban , in extase komen en een fiscaal orgasme beleven want de materie…

Lees Meer Lees Meer

Metabletica van arbeid en tijd

Metabletica van arbeid en tijd

De tijdgebonden vooruitgang maakt plaats voor tijdloze voortgang. In het vernieuwende socio- economisch denken in spe worden niet alle waargenomen fenomenen tot het monotome van het getal  herleid maar gedragen door onderliggende quantuminformatie. De tijd is voorbij waar ‘Pecuniam locata causa finita” [1] Herdenken  start met de bevraging van de axioma’s/dogma’s van kapitaal en arbeid binnen de nieuwe ontluikende socio-economie van overvloed. In de oude terminologie er is een overdaad aan arbeid en kapitaal. De uitdaging bestaat er in om…

Lees Meer Lees Meer

Arbeid binnen het politiek extremisme, een metabletica van de arbeid

Arbeid binnen het politiek extremisme, een metabletica van de arbeid

De Europese natiestaten, zijn vervallen in een politiek extremisme, in de betekenis dat het primaat van de existentie politiek is geworden. Gans het zijnde en zijn moet politiek gestuurd worden, als deel van een historisch determinisme dat leidt tot de geseculariseerde heilsvervulling. Een existentie waar het burger-zijn primeert op mens-zijn. Hierbij wordt de burger onderdrukt in de stortmarkt van arbeid. Een continu  dehumaniseringproces waar het subject tot object wordt herleid, gekristalliseerd tot een brok arbeidend vlees. De gedecerebreerde of de…

Lees Meer Lees Meer