De tijdgebonden vooruitgang maakt plaats voor tijdloze voortgang.

In het vernieuwende socio- economisch denken in spe worden niet alle waargenomen fenomenen tot het monotome van het getal  herleid maar gedragen door onderliggende quantuminformatie. De tijd is voorbij waar ‘Pecuniam locata causa finita” [1] Herdenken  start met de bevraging van de axioma’s/dogma’s van kapitaal en arbeid binnen de nieuwe ontluikende socio-economie van overvloed. In de oude terminologie er is een overdaad aan arbeid en kapitaal. De uitdaging bestaat er in om de initiële productiefactoren te herdefiniëren binnen de nieuwe ontluikende paradigma’s van de 21st eeuw. In de geest van J.H.van den Berg, stel ik  de noodzaak van een metabletica[2] van arbeid en tijd.

 De productiefactoren arbeid en kapitaal in hun pre-historische percepties zijn een stervend ras. Hun mathematische omvorming komt heden overeen met versteende lava. Na een gigantische  eruptie, koelt de materie af in schimmige bewegingen en verwordt tot een dode massa.  De oude begrippen arbeid en kapitaal zijn verkoold. De mechanische arbeid maakt plaats voor een Aristotelesiaans begrip dynamis, die leidt tot entelecheia. De dynamis , de potentie van arbeid, is niet éénlijnig omzetbaar in een getal. Door de nieuwe economie komt er veel dynamis vrij. In het oude begrippen chargon komt er veel arbeid vrij voor een nieuwe verwerkelijking. Welke oorzaken zullen de basis vormen voor deze verandering. We mogen stellen dat de causa finalis de overstap is van burger-zijn naar mens-zijn.

Hoe nu met de metabletica van kapitaal, de liksteen voor arme mensen van geest. Het is dingloos en we stellen ons de vraag of het wel waard is om kapitaal te positioneren binnen de leer van de veranderingen.

Kapitaal wordt door zichzelf ondergraven en verteerd omdat deze gebaseerd is op tijd en gezien tijd geen tijd heeft, lost kapitaal zichzelf op. Constructive selfdestruction à la J.Schumpeter.

De historische breuklijn met het sequentieel vooruitgangsdenken van de tijd waarop kapitaal zich stoelt is de terugkeer naar het scholastieke gratia supponit naturam[3]. De ecologische voetprint met haar terugkeer naar het cyclisch denken staat lijnrecht  tegenover de nieuwe quantuminformatie. Twee botsende oceanen waarbij in de quantuminformatie de tijd en de ruimte een tweede rangsrol te vervullen krijgen.[4]

[1] Wanneer het geld heeft gesproken is de zaak gesloten.

[2] Zie ondermeer J.H.van den Berg, Metabletica van God,Pelckmans 1995.

[3] De genade veronderstelt de menselijke natuur

[4] Zie verder: George van Hal , Heel het heelal is informatie, NRC 21 januari 2017 p. 4-5.