Arme burgers,
want de nacht bracht licht en jullie zagen het niet.
Uw bestaan reikt niet verder dan dit van Homerus, die opriep om deel te nemen aan het schouwspel van de vernietiging.
Het zou voor jullie miezerig bestaan een catastrofe zijn geweest indien jullie niet deelachtig zouden mogen zijn aan dit overvloedig bloedvergieten.
Niet het offerdier zou u bevredigen maar de mens op de politieke spies.

Arme burgers,
want een geweten was jullie volledig vreemd.
Jullie beefden in de nacht die zo eindeloos lang was.
Kruiperig zochten jullie dan een nieuw slachtoffer om je slapeloosheid te bedwelmen.
Eenmaal uw laffe daad en de prooi in uw vuile handen kropen jullie uit angst op handen en voeten in jullie macabere slaapkamer dat geen mens wilde delen.

Herinner je nog de stoet lome kamelen, verdwaasd, heel traag, allemaal achter elkaar van hetzelfde,hetzelfde …… en nogmaals hetzelfde ritme.

De politieke voogdij heeft de tijd uitgeschakeld en omdat ze enkel in polariteiten denkt heeft ze de benadering naar het nulpunt geïntroduceerd als obligate houding.
Waar goden zich schaamde om hun kleed zo zou de mens zich nu moeten schamen om zijn naaktheid.
Helaas zijn ze verblind door de politieke gedrochten.