Initial published on November 1979 – Translation in English on request

In hun oorsprong zijn mens en natuur één, de chaos ontstaat bij hun ontbinden (EMG)

Zijn we onze aard, het fundamentele van ons mens-zijn niet verloren? Handelen wij volgens schijnwaarden ? Kennen we nog doorheen het raderwerk van de moderne staat de vrijheid van de natuurmens ? Is het de toenemende afhankelijkheid die de mens vervreemd heeft ?

Dit zijn niet alledaagse vragen. Maar het is nodig hierin enige klaarheid te scheppen om de actuele problemen van oa werkloosheid, maatschappelijke agressie en de gelatenheid te klaren.
In de sociaal geïnstitutionaliseerde maatschappij heeft de mens zichzelf verloren. Een maatschappij waar de staat een Heil is geworden kan geen sluitende oplossingen aanbieden voor haar socio-economische problemen. De staat is immers slechts een metafysische entiteit. Zij kan niet handelen, spreken, denken wel de individuele burgers.

Heden leeft de burger in een toenemende afhankelijkheidsrelatie t.o.v een triumviraat bestaande uit politici, bureaucraten en leiders van belangengroepen. Dit betekent dat de doelbewuste actor zijn welzijn niet volledig zelf kan bepalen volgens eigen preferenties, maar dat hij meer en meer afhankelijk wordt van de goodwill van dit triumviraat.

Zoals we zullen aantonen steunt het ontstaan van het triumviraat op twee peilers enerzijds het geloof in de staat als de amicus humani generis, het overtuigen dat men meer vertrouwen moet stellen in het triumviraat dan in zichzelf heeft de burger er toe aangezet zijn verantwoordelijkheid , dwz zijn vrijheid over te dragen aan het driemanschap en anderzijds het principe van de ontworpen vrijheid.

We streven uiteraard niet naar een vrijheid van de natuurmens à la Rousseau ” l’homme vraiment libre ne veut que ce qu’il peut et fait ce qu’il lui plait” . Dit liberaal principe over de vrijheid heeft ons geleid naar een maatschappij die door de overheid wordt gedirigeerd. Vrijheid zonder wet is de kiem van een dictatuur van de elite. De vrijheid zal slechts in een orde van vrijheid onder wet optimaal worden verzekerd. Wetten zijn algemene individuele gedragsregels, die borg staan voor de vrijheid van ieder, in die mate dat zij dezelfde vrijheid voor anderen garandeert.

Het permanent verloochenen en/of ontvluchten van onze oorsprong, heeft ons de voorlopige vrijheid gegeven waardoor we de economische wetmatigheden verwaarlozen. De economie wordt beschouwd als een beheersbaar instrument om politieke objectieven te verwezenlijken. Wat we fundamenteel vergeten zijn is dat de economie niet louter het allocatie-probleem zijnde het optimaal toewijzen van schaarse middelen nl arbeid, kapitaal en grond, rationeel moet bestuderen en oplossen maar dat de economie een humane wetenschap is die de mens in het allocatieprobleem centraal moet stellen. Oplossingen voor het schaarsteprobleem moeten oplossingen zijn voor mensen. Daarom is het noodzakelijk dat we ons steeds rekenschap geven van de ware noden van de mens en ook oplossingen zoeken overeenkomstig zijn Wezen. Als zinvolle en doelbewuste Wezens stellen de individuen handelingen in de hoop hun eigen intellectuele, geestelijke en/of materiële welvaart te verbeteren. Consumeren en produceren zijn individuele beslissingen afhankelijk van ieders subjectieve situatie. Een systeem zal al deze beslissingen onderling moeten laten coördineren en orde scheppen. Een optimale verwezenlijking van deze orde is slechts mogelijk, indien zij de resultante is van spontane creativiteit. Dus niet zoals we nu kennen een structuur uitgewerkt door een elite. Een elite die ervan overtuigd is al de individuele consumptie- en productiebeslissingen te kennen. Dit kennen veronderstelt echter dat de rede vόόr de beschaving bestaat. Het marktsystemm kan op een relatief eeonvoudige wijze bovenvermeld probleem oplossen. Het marktsysteem zal in haar werking coördineren met de natuurlijkheid van de mens, nl de individuele actor die in vrijheid zijn eigen situatie wil verbeteren. Zij draagt de kiem van de vooruitgang in zich zijnde het privaat eigendomsrecht en de vrije concurrentie zonder een vulgair kapitalisme.

Het is eveneens een denkfout de gemeenschap te willen opsplitsen in twee type van mensen nl zij die hun eigen belang willen nastreven en zij die het algemeen belang dienen (politici, bureaucraten, …). In wezen zijn wij allen dezelfde individuen die tracht zijn eigen situatie en welvaart te verbeteren of te optimaliseren. Het foutief denken heeft echter tot heel wat verkeerd politiek management geleid. Immers een onrendabele activiteit zal ook niet efficiënter worden beheert door de dienaars van het algemeen belang. De wetmatigheid zal wel een tijd kunnen verdoezeld worden maar de gevolgen zullen dan later zich nog nadeliger vertonen.

Bovenstaande problematiek hebben wij gesplitst in twee delen namelijk deel 1 het filosofisch gedeelte naar de aard van de mens en haar institutionele noden. Hiervoor moeten we het Wezen van de mens analyseren. In deel 2 het economisch gedeelte onderzoeken we de falingen van het economisch systeem. Falingen die veroorzaakt worden door het triumviraat als gevolg van het verwaarlozen van het Wezen van de mens en van de economische wetmatigheden. Het politiek bureaucratisch systeem is de creator van de socio-economische chaos.