Ausnahme-Menschen – De uitzonderingensmensen

Ausnahme-Menschen – De uitzonderingensmensen

Heb je ook die bijzondere, jonge Vrouw gehoord in de kleine donkere hoek op het grote marktplein La Gaya Scienza. Met haar imponerende warme sensuele stem herhaalde ze continue ‘ Des Geschmack der höheren Natur richtet sich auf Ausnahmen.(1,2). Niemand gunde deze vrouw maar enige aandacht, de massa schoof mechanisch door, automatisme, want afwijkingen op het gemiddelde waren nu eenmaal niet toegestaan door het Systeem.
Och, waarom nu het luizig moment van de massa storen. Toondicht die bijzondere vrouw niet in een dissonantie die laat verkoelen en verwarmen zoals Schönberg in ‘Verklärte Nacht’ , waar de geboorte uitblijft of Mahlers ‘Das Lied von der Erde’ waar zij die pas geboren zijn sterven .

Wat zou haar verlichting zijn of welke dood zou zij willen openbaren? Enkel een vrouw kan baren en de vruchten van een dood dragen. “Eenheid van tegenstellingen” zou Heraclitus zachtjes fluisteren (3).

Patricia2

Leidt de oververzadiging van Zijn niet tot haar tegengestelde, de onverzadigbare eros ? En verhoudt de Uitzonderlijke zich niet tot de mens zoals de mens tot het dier, de gedachteloze bureaucraat, de naïeve politieker, de valse boekhouder, de listige advocaat, de hebberige barbaroi, de handelaar in niets, de simpele dienstverstrekker, toutcourt tot de OnderMens.

Is zij de voorbode van de noodzaak van een nieuw aankomende orde, waarin de Uitzondering de regel wordt(4) , waar de schijn van de menselijkheid eindelijk wordt opgeheven voor het over-mensen, het Mens-Zijn.(5)
Een wanorde waar de Homo Sacer licht, zij die rechtmatige gedood worden zonder dat er een moord zou zijn gepleegd (6).

Was het ook niet die Vrouw die gisteren riep ‘Ich suche Gott, Ich suche Gott”. Wat moeten we hiermede ? Men vertelde om die Ausnahmen te laten verminken in het volksbelang, zij stoort immers de volkse gedachten en het banaal goed gevoel van elke dag. Och het volk is niet bewust dat de hel voor God zijn liefde voor de mens is.(7) Een verraad van zijn eigen geesteskind.

Zij weende ….
Bezocht de dichts bijgelegen kerk om de leegheid van het Niets te omarmen, want gelukkig is er in het Niets ruimte voor iets Groot (8) .

Zij omhelsde de ruimte en zong

Dilegua, o notte!
All’alba vincerò!
Vincerò! (9)

1)Friedrich Nietzche, Die fröhliche Wissenschaft, Reclams Universal Bibliothek nr 7115,2000,p.37
2)De smaak van de hogere natuur richt zich op uitzonderingen (vertaling De Arbeiderspers,2005,p.42)
3) Heraclitus, Aldus sprak Heraclitus,Historische Uitgeverij,Groningen,2006, p.45-49 Leer der tegendelen
4) Ernst Jünger, De arbeider,Aspect 2008,p.71
5) Is een eisend individu dat streeft naar hebben en volledig opgaat in zijn eigen ik, zie Simon Weil.
6) Giorgio Agamben, Homo Sacer, Boom 1995
7) Friedrich Nietzche, Also sprach Zarathustra, Gondrom Verlag, 2005, Von den Mitleidigen, p.655
8) Lao-Tzu,Te-Tao Ching, Kosmos, 1992
9) Verdwijn, oh nacht!Bij het ochtendgloren zal ik overwinnen, Ik zal overwinnen! (Puccini, aria Nessun Dorma uit Turandot,1924)

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *