Hebben we nood aan een nieuw economisch denken dat de klassieke economische axioma’s , stellingnames onderuit haalt gezien de actuele economische wetenschap een valse representatie en/of manipulatie van de werkelijkheid geeft.[1] Moeten we niet eerst deze economie met haar redeloosheid van het onverzadigbaar verlangen tot een “ziekte” verklaren en ons verzetten tegen de absurditeit van dit economisch denken. Het is niet genoeg om de ziekte te kennen. Ze moet genezen zoniet minstens behandeld worden[2].

 Bij de economische representativiteit stellen er zich twee problemen namelijk is de taligheid van de economie voldoende ontwikkeld en verfijnd om de actuele economische, menselijke werkelijkheid te omschrijven, te begrijpen. Anderzijds in welke mate kunnen we de economische werkelijkheid beschrijven , bevatten gezien we zelf object zijn in het onderzoeksveld en het ziend denken verblindend werkt voor het denkend zien. Het Erklären hindert het Verstehen, want het verstand denkt niet.[3] Ook kan het Ding an sich nooit aan ons verschijnen zoals het werkelijk is. De echte “noumentale” economische werkelijkheid van de dingen zoals ze op zichzelf bestaan is niet bevatbaar , enkel het phainomena , de fenomenale werkelijkheid, de werkelijkheid zoals die zich aan ons voordoet.[4]  De economische wereld is het geheel van feiten, niet van dingen [5] die omgezet worden in socio-,politieke en economische gebeurtenissen [6]. In welke mate is economie voldoende verfijnd om op niveau van de gebeurtenissen inzichtelijkheid te ontwikkelen.

In het onderzoek moeten we ons niet verbergen achter betekenisloze semiotiek zoals bio-kapitalisme, economische ideologie maar onze aandacht vestigen op de ontologische vraagstelling wie of wat creëert de economische werkelijkheid en de hieruit voortvloeiende politieke wereld ?

Het is niet “het Instituut” of de “Gestalte” (onderneming, staat, leger, de markt, de techniek , arbeider….) dat de werkelijkheid schept maar het naakte individu zelf. Het naakte individu zowel als een eerste geworpen gepolitiseerde , de Zoè, en als Bios die de uitdaging van het Over-Mensen omart. In de populatie van de Zoè zijn het maar enkele marginale individuen , sociale schurken met een morele onverschilligheid, die al dan niet met gelijkgezinde een hebzuchtige kapitaalaccumulatie nastreven of een repressieve politiek macht opbouwen waarbij het integraal leven niet kan ontplooien en wordt vernietigd tot een biocratie ,waar het leven volledig is gepolitiseerd in biologische medische categorieën.[7] Een marginale groep dat leeft in het gif van een ontaard denken, de voedselbank voor het radicale kwade[8]. Natuurlijke overleven deze sociale schurken zolang er onderkruipers zijn in alle sociale lagen van de bevolking.  Deze hypocriete werktuigen, die de wereld opsplitsen tussen slachtoffer en beul, hebben allemaal wel persoonlijke excuses om hun walgelijke daden , mensen op de verwoestende trein te zetten, te verklaren. Het alarm signaal van de rede en de menselijke empathie is bij hen doorgeslagen waardoor een humaan oordelend vermogen, noch een zelf-denken mogelijk is. Tot overmaat van sociale ramp worden zij verheven als psychopathische sukkelaars.

Het is niet “de” mens , als vermeende homo economicus, die zich schuldig maakt aan bovenstaande economische en politieke hebzucht maar , zoals ik stelde, enkele sociale schurken die in naam van algemeen belang of  hun intrinsieke slechtheid anderen manipuleren, meeslepen in hun necrofiele vangnetten. Het laten verburgerlijken en politiseren van het mens-zijn , zich laten kooien in de economische huizen van de niet-betekende semiotiek verlamt het mens-zijn, ontmenselijkt en verblindt het Er-zijn.

Om deze economisch necrofiele existentie te verbreken moeten we helemaal naar onszelf ’toekomen’ vooraleer een aldan niet  heterodoxe economische her-representatie te willen brengen. Toekomen om binnen een immanente triniteit het

“integraal” leven [9] [10] [11]op te bouwen dat de-economiseert door middel van een ontologische zoektocht in het ontische waardoor onze individuele genezende potentie ontbergt en de gewezen tegenwoordigende toekomst ons toekomt.[12] Dit doen we door

• Een onto[13]-sofie, een integraal weten, dat de uitzonderingstoestand van de Homo Rationalis ,als surrogaat voor het nihilisme, met zijn zijnsvergetelheid laat ontwaken in het vernieuwde post-antropoceen triumviraat van elkaar versterkende actief ontgiftende filosofie,  bi-polaire wetenschap en lichtende theologie.
• Een onto-cratie, een integrale samenleving waar de uitzonderingstoestand van de Homo Sacer [14], , met zijn praxisvergetelheid, verdwijnt in een post-publieke triptiek van een verstrengelde gedepolitiseerde organische samenleving,  geïmplodeerde opgeheven staat en de innerlijke kerk. Hierbij zal het burger-zijn plaats ruimen voor het Over-Mens-Zijn en de insluitende uitsluiting verdwijnen.
• Een onto-ürgie ,een integrale creativiteit waar de pathologische uitzonderingstoestand van de Homo Economicus met zijn mimetische begeertes wordt opgelost in de post-heilseconomie met het triumviraat van de elkaar versterkende exponentiële informatie- & biotechnologie, verwonderende mystiek als ultieme ervaring en de ontbergende kunst als uiterste expressie.[15]

Door deze ontologische zoektocht zal er een nieuwe taligheid ontwikkeld worden , met een rijkere voorstelling van de gebeurtenissen[16] en een intense beleving van in-de-wereld-zijn, het Dasein.

Een bevindelijkheid, nooit een status quo, met een dynamisch waarachtigheid[17] in beweging, het hebzuchtig nihilisme en de barbaarsheid van de politieke –  en economische schurken collectief beschaamt. Waar de politieke ruimte en haar soevereine macht op geweld zijn herleid tot het modus minimum. Deze waarachtigheid is net als geluk, heel eenvoudig , zonder geschiedenis en je toekomende.

In dit perspectief vereist de heterodoxe economie een fundamenteel de-economiseren , een heterogene overvloedeconomie op de micro-entiteit van het privaat domein met een ontologisch anarchistisch soeverein. Een denkend doordenkend chaosbestendig geworpen potentie.

 

[1] zie oa Christaens Tim & Simons Massimiliano, Franco ‘Bifo’ Berardi en de economische wetenschap als ideologie De uil van Minerva , 2017  Vol.30, #1 p.44-68

[2] Camus Albert, De crisis van de mens,Nexus 2018, nr 78, p 9-20

[3] Immanuel Kant, Kritiek van de zuivere rede, Boom, 2014 zie oa De geest uit de fles, Groot Ger, Lemniscaat,2017 p74-76

[4]  Immanuel Kant,Kritiek van de zuivere rede, Boom ,2004

[5] Ludwig Wittgenstein, Tractatus Logico-Philosophicus,Athenaeum&Polak,1998

[6] Martin Heidegger

[7] De Cauer Stijn & Rys Michiel De zoektocht naar een affirmatieve biopolitiek in het werk van Roberto Esposito De uil van Minerva 2017 Vol.30, #1 p.69-87

[8]  Stangneth Bettina, Het kwade denken, Atlas Contact, 2017

[9] Zie verdere uitwerking E.M.Geyskens

[10] Solovjov Vladimir, Krisis van de Westerse wijsbegeerte, Palladion 2006

[11] Solovjov Vladimir, Over Liefde            ,Damon 2001

[12] In de betekenis van het komt naar ons toe (van t_n naar t₀) en het komt ons toe, het is ons gegund

[13] onto : vanuit ontologisch perspectief.

[14] Agamben Giorgio,Homo Sacer ,Boom  2002

[15] zie verder oa Haraway Donna,Vrouwelijke filosofen,Ceton Carolien (red.) Atlas 2012,p.472-478

[16] niet het ding, noch de feiten maar de gebeurtenis wordt ervaren

[17] waarheid is een menselijke pretentieuze illusie, die nooit kan gerealiseerd worden ; hoe de ware wereld ontdekken in de schijnbare leefwereld