Zoals de entropie chaosbestendig is, zo verhoudt zich de burgerlijke ongehoorzaamheid waarbij ‘L’interdit est là pour être violé[1] garant staat voor een permanente creativiteit  met een energetische verspilling of het blijven Over-mensen.

We willen de overdadigheid van het verkwistend spel in de verrukkelijke rijkdom van het erzijn niet laten vernietigen.[2] We willen de roes van eigen politieke volheid laten imploderen[3]. Iedere vorm van overheidsautoriteit in twijfel trekken gezien de wetmatigheid van haar onzichtbare hand met de L’esprit du Seigneur[4] en haar interne institutionele concurrentiestrijd,  die leidt  tot een nieuw totalitair systeem in naam van de vrijheid gestuurd door de banaliteit van het kwade.[5].  

Laten we lachen met hun idee om het herscheppen van de mens naar het beeld en gelijkenis van de politieke femelaars. Deze chronisch ziekte met haar biopolitiek en wederopvoedingscultuur moet drastisch afgeslankt worden tot de maat van menselijkheid waar de burgers niet meer worden behandeld als levend gereedschap. Er moet een einde gesteld worden aan haar status van toevluchtsoord voor de armen van geest, de verworpenen der aarde of de nieuwe elite van de onaanraakbaren. Het zijn immers deze armen van geest, de uitgehongerde van het leven die gedwongen zijn deze verdinging toe te eigenen  als hun eigen zelf[6]. Daartegenover wordt er ruimte gecreëerd voor continue  scheppende activiteit met haar oneindig begin. De grootste intellectuele lafheid is de burger “een” zekerheid binnen de mythe van de materiële vooruitgang voor te houden, want het is de zekerheid die krankzinnig maakt en het Dasein doodt [7].

We openen de deur voor de algemene economie van continue creativiteit en het exces zonder zekerheden en zonder zoekende economisten. De schaarste voorbij waarbij de menselijke waardigheid niet meer ligt in de historicistische illusie[8] van de economische vooruitgang en de politieke snelheid van heropvoedingsdrang tot burgerlijke egalisering maar in de permanente geboorte van het transgressief[9] ontologisch excessief creatief handelen.

 

 

[1] Bataille review

[2] Frederich Nietzche, Afgodenschemering,Arbeidspers, 2007,p.36

[3] Frederich Nietzche, Afgodenschemering,Arbeidspers, 2007,p.68

[4] Simone de Beauvoir,

[5] Hannah Arendt, Eichman in Jeruzalem, Atlas,2005

[6] Zie verder Friedrich Nietzche, De afgodenschermering,Arbeidspers, 2007,p.68

[7] Friedrich Nietzche,Ecce homo,2000, p.43

[8] Peter Venmans, De ontdekkking van de wereld, Over Hannah Arendt, Atlas,2005, p.244-269

[9] Georges Bataille,