Waardeloze Arbeid
Niettegenstaande dat de “masculiene” massa-arbeider is verdwenen blijft dit waanbeeld nog ronddwalen in de geesten en bij de sociaal-politieke economische debatten, literatuur en pers. De “maatschappelijke” arbeider heeft reeds vele jaren de massa-arbeider vervangen als knecht van het bureaucratisch staatsapparaat. De meerwaarde van zijn arbeid wordt voor het merendeel afgedragen aan het Instituut van de Maatschappij, die de superioriteit bezit om de maatschappelijke arbeider te beheren en te beheersen. We staan nu alle aan genezijde dwangmatig in dienst voor dit maatschappelijk Systeem. Een onaantastbaar en zelf regenererend Instituut dat de kapitalistische structuren en de invisible hand heeft overgenomen in naam van hun eigen belang dat enkel het algemeen natie-belang behartigd. Uiteraard wensen deze onzichtbare bureaucraten de massa-arbeider te bestendigen als goedkope werkkracht voor hun Instituut ,waar willekeurigheid in naam van de wet, macht in naam van het algemeen belang en sadistische wellust in naam van persoonlijke frustraties één geheel vormen. Deze elite beschikt daarnaast nog de exclusieve soevereine macht van geweld, dat in alle vormen mag ingezet worden zoals fysiek, normatief, via wetten, psychologische excursies en uitsluitingen. Het zijn deze etatistische bureaucratische structuren die in de prive-sfeer binnendringen en door het wegkwijnen van de grens tussen privaat sfeer en publieke sfeer een volledig etatistisch beslag kan leggen op het individu.
Ondertussen laat het Instituut enkele gesubsidieerde verdwaalde radicale zielige intellectuelen schrijven over het nieuwe tijdperk in wording deze van het post-operaïsme , de apocalyptische gedachte van het arbeidsloze, als ultieme hoop voor de maatschappelijke arbeider.
De groteske beelden van het post-operaïsme en het post-identitaire tijdperk stapelen zich op :
• Van de wegkwijnende industriële productie naar bio politieke productie met de immateriële arbeider en zijn bio-politieke arbeid, waar niet enkel kennis maar ook het lichaam bepalend is.
• De affectieve arbeider die verwordt tot seksuele arbeider
• Van het financieel kapitalisme naar de cognitieve laatkapitalistische liberaal-democratische maatschappij die van binnenuit moet ondermijnt worden Het is via het openbreken van de kleine interne scheuren dat het Systeem zal imploderen.
• De deconstructie van de hegomoniale waarheden
• De vereiste normaliseringsarbeid twa heteronormatieve matrix impliceert een kapitalistische uitbuiting
• De toenemende onmeetbare arbeid die toch gemeten moet worden in naam van de gemeenschappelijke productie en de toe-eigening van de meerwaarde door de arbeidersklasse
• Het opheffen van de identiteiten (behoudens de arbeidersklasse die het uitsluitingsprincipe mag blijven hanteren), de smeltkroes van de queer met de destructie van de geslachten en van de heteroseksuele normenmatrix
• De continue creatie van subjectiviteiten.
• De democratie zonder vertegenwoordiging behoudens de niet-representatieve om de politieke partij te dienen. Het Leninistisch erfgoed in gedachte waarbij de Elite van de bureaucraten partijleiders zijn geworden en het mechanisme van de uitsluiting zal bepalen.
Zijn we klaar de geschiedenis van de jaren 30 van de vorige eeuw explosief te laten herhalen en ons te laten afsterven als een Homo Sacer, de levende dode ? De “Etatistische Elite” had toen “het” ook niet gewenst maar in naam van het algemeen belang moest het wel. Een trein die we alle best kunnen missen.
Het is niet de ontische perceptie door het “maken” van een proletarische revolutie met haar klassenstrijd maar de ontologisch onderbouwde evolutie die de toekomende toekomst bepaalt en de differentie aantoont. Door gedegen fenomenologische en ontologische vraagstellingen omtrent de “kwetsbaarheid van het leven ” zullen er nieuwe paradigma’s en perspectieven zich ontbergen en aanzetten tot onvoorziene vernieuwde acties. De precarisering van de zijns-wijzen zullen zich ontbinden door de beschaming van de dragers van het Instituut, waardoor er een geweldloze revolutie ontstaat.